Με στενοχωρεί όταν βλέπω και ανθρώπους που συμμετέχουν στη Λίγκα να προβάλουν μόνο τα αρνητικά. Δεν είμαι υπέρ της άποψης να τα κρύβουμε, πρέπει να τα συζητάμε, αλλά όχι να αναδεικνύουμε μόνο αυτά. Το ποδόσφαιρο είναι επαγγελματικό από το ’79-80. Θα πω ότι χωρίζεται σε δύο φάσεις, από το 1979-80 μέχρι το 2006-07 όταν δημιουργήθηκε η Superleague.
Η ΕΠΑΕ είχε μία διαφορετική δομή, είχε πολλές κατηγορίες κάτω από την ομπρέλα της, και σίγουρα δεν θα προσπαθήσω να την κατηγορήσω γιατί κι εκείνη προσπάθησε στο πλαίσιο της λειτουργίας της να κάνει το καλύτερο για το ποδόσφαιρο. Πιστεύω ότι βοήθησε, αλλά δεν κατάφερε να λύσει διάφορα προβλήματα τα οποία ούτε η Superleague έχει καταφέρει να λύσει πολλά από αυτά, γιατί δεν είναι θέμα μόνο ενός συνεταιρισμού για να λυθούν.
Όταν έγινε ο συνεταιρισμός της Superleague υπήρχε μία ελπίδα στους φιλάθλους ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα και κατά την άποψη μου σε πολλούς τομείς πήγαν καλύτερα. Υπήρχε αυτή η ελπίδα ότι αν υπήρχε η ομοφωνία και η σύμπνοια ότι αν συνεργαστούμε όλοι μαζί και δεν παραμερίσουμε τα συμφέροντα κάθε ομάδας, δηλαδή ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα, ποιος θα βγει στην Ευρώπη, ποιος θα πέσει και ποιος θα μείνει στην κατηγορία, αν δεν δούμε το ποδόσφαιρο συνολικά σαν προϊόν και βλέπουμε μόνο το δέντρο από το δάσος, δεν θα προχωρήσουμε. Αυτό έγινε με αρκετά μεγαλύτερη επιτυχία από ότι τώρα τα πρώτα χρόνια της Superleague.
Δεν καθορίζει τον πρωταθλητή
Άλλαξαν τα πράγματα, όταν η Superleague έγινε εμπορικός συνεταιρισμός. Η Superleague δεν καθορίζει τον πρωταθλητή, είναι ένας εμπορικός συνεταιρισμός, αυξάνει τα έσοδα των ομάδων, άρα και του ποδοσφαίρου, κάνει εμπορικές συμφωνίες, συμφωνίες με την τηλεόραση, οργανώνει αγώνες, οργανώνει τα πρωταθλήματα υποδομών, έχει κοινωνική ευθύνη, συνεργάζεται με τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, κάνει σεμινάρια και διεθνή συνέδρια που έχουν προβάλλει το ποδόσφαιρο, συντηρεί τα γήπεδα, μιλά με τους δημοσιογράφους, συνεργάζεται με τον ΠΣΑΤ, τους ποδοσφαιριστές μας, την πολιτεία, με την ομοσπονδία. Εξ αυτού προκύπτει ότι η Superleague θα έπρεπε να μείνει εκτός του ακραίου ανταγωνισμού που πιστεύω στο βόλεϊ τον έχετε μειώσει.
Στο ποδόσφαιρο ο ανταγωνισμός παραμένει σε πολλές φάσεις υψηλός ή και ακραίος. Η Superleague είναι το σπίτι του ποδοσφαίρου και των Ανωνύμων Εταιριών, από εκεί λαμβάνουν τα χρήματα τους, από εκεί ζουν, και μάλιστα η πλειοψηφία των ομάδων που μόνο το τηλεοπτικό συμβόλαιο μπορεί να αποτελεί το 90% των εσόδων τους, κάτι που δεν συμβαίνει σε κανένα άλλο κράτος της Ευρώπης. Αντιλαμβάνεστε τι θα συμβεί αν αυτό το τηλεοπτικό συμβόλαιο μειωθεί ή καταργηθεί για αυτές τις ομάδες, εξαιρώ ελάχιστες. Άρα και μόνο τα χρήματα που λαμβάνουν από την Superleague οι ομάδες, τα χρήματα που εισπράττουν μέσα από τις χορηγίες του ΟΠΑΠ.
Δυστυχώς χάσαμε ΑΕΚ, Άρη
Υπάρχει μία σειρά εξόδων. Η Λίγκα πληρώνει τη διαιτησία, πληρώνει τα έξοδα της διεξαγωγής πρωταθλημάτων Κ20, Κ17, Κ15, πληρώνει τη συντήρηση των αγωνιστικών χώρων, την ασφάλιση των ποδοσφαιριστών.
Δεν μπορεί η λίγκα να μπαίνει σε πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ των ΠΑΕ μελών του συνεταιρισμού. Είναι κάτι που κατά την άποψη μου είναι εγκληματικό και δίνει λάθος μήνυμα στους φιλάθλους, με αποτέλεσμα και δημοσιογράφοι και φίλαθλοι να μας ασκούν κριτική και να ζητούν προστασία του προϊόντος όταν οι ίδιοι βάλλονται εναντίον του, κι ο ένας εναντίον του άλλου.
Τα πρώτα χρόνια της λίγκας υπήρχε μία καλύτερη σύμπνοια και συνεργασία, μετά τα πράγματα άλλαξαν λίγο και ανέβηκαν οι τόνοι. Κατά τη γνώμη μου αυτό είναι βλακώδες γιατί δεν καθορίζει η Superleague ποιος θα είναι πρώτος και ποιος δεύτερος.
Από τη λίγκα επιτεύχθηκαν και άλλα σημαντικά πράγματα. Για παράδειγμα κάποτε παίζαμε 16 ομάδες και αν δεν κάνω λάθος οι 11 ήταν από το λεκανοπέδιο, κάτι που αποτελούσε επί σειρά ετών μία παθογένεια για την γεωγραφική κατανομή της Ελλάδος. Κάθε γειτονιά από τις δυτικές συνοικίες των Αθηνών είχε και μία ομάδα στη Superleague. Φτάσαμε εφέτος στις 18 να είναι μόνο 7 από Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Δυστυχώς χάσαμε την ΑΕΚ, και φέτος χάσαμε και τον Άρη, κάτι που είναι πολύ κακό για το ποδόσφαιρο. Από την άλλη όμως δείξαμε ότι όποιος δεν μπορεί είτε αγωνιστικά είτε οικονομικά κάποια στιγμή θα έπρεπε να υποβιβαστεί.
Το μνημόνιο με τους ποδοσφαιριστές
Τα τελευταία δύο χρόνια που είμαι στην προεδρεία της λίγκας υπήρξε μία μεγάλη προσπάθεια να αντιμετωπίσουμε την οικονομική κρίση ως συνεταιρισμός. Ήρθαμε σε συμφωνία με τους ποδοσφαιριστές και κάναμε το περίφημο μνημόνιο, κάτι που έδωσε ανάσα στις ομάδες, κατάλαβαν και οι ποδοσφαιριστές ότι δεν πρέπει να καταστρέψουμε τις ομάδες, αλλά να τις βοηθήσουμε να λειτουργήσουν ώστε και οι ίδιοι και οι προπονητές και όλοι να πληρωθούν.
Υπάρχουν ομάδες που δεν μπορούν να πληρώσουν, και πληρώνουν αμαρτίες προηγούμενων ετών, αλλά δεν τα έχουν δημιουργήσει άνθρωποι που τώρα διαχειρίζονται τις τύχες των ομάδων.
Τώρα γίνεται μία υγιής προσπάθεια από όλους να είναι καλά τα οικονομικά τους. Ήρθαμε σε συμφωνία με τους ποδοσφαιριστές, με την Πολιτεία, την ομοσπονδία, και μάλιστα υπήρχε μία σύμπνοια ότι ο ένας δεν θα βγάλει το μάτι του άλλου. Ομάδες που έπαιζαν είτε για το πρωτάθλημα είτε για την Ευρώπη, ακόμη και αυτές που έπαιζαν για πτώση έδειξαν μια έντιμη στάση να βοηθήσουμε τις ομάδες, άλλες τα κατάφεραν άλλες όχι.
Κοινά προβλήματα και τα γήπεδα
Σε κάθε περίπτωση τα προβλήματα που υπήρχαν στο ποδόσφαιρο και είναι κοινά με το μπάσκετ και το βόλεϊ είναι θέματα που κατά την άποψη μου δεν μπορούν να λυθούν μόνο από τις λίγκες.
Είναι θέματα που απαιτούν επιπλέον συνεργασίες με την Πολιτεία, τις ομοσπονδίες και άλλους φορείς. Δεν μπορεί το ποδόσφαιρο μόνο του και φαντάζομαι και το βόλεϊ και το μπάσκετ να δημιουργήσουν σύγχρονες εγκαταστάσεις. Δεν είναι εφικτό και δεν υπάρχουν τα κεφάλαια αυτή τη στιγμή για να δημιουργηθούν οι εγκαταστάσεις.
Από την άλλη όλοι πληρώνουμε τεράστια ποσά για να παίζουμε σε άθλια γήπεδα. Τα ποσοστά που δίνουμε, δηλαδή περίπου το 47% της τιμής του εισιτηρίου που πληρώνουν οι φίλαθλοι πηγαίνει προς τρίτους. Είναι παγκόσμιο φαινόμενο και μοναδικό στην Ελλάδα. Μάλιστα πληρώνουμε τεράστια ποσά για να αγωνίζονται σε αυτά τα γήπεδα τα οποία δεν πληρούν καν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να αγωνίζονται αυτοί οι τεράστιοι αθλητές σε οποιοδήποτε άθλημα.
Είναι ένα ζήτημα που πρέπει να το δει συνολικά η κυβέρνηση, η Περιφέρεια, οι δήμοι με τους επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται σε κάθε άθλημα, αλλά δεν μπορεί να το λύσει το ποδόσφαιρο.
Ασφάλεια και ποινές
Το θέμα της ασφάλειας, δεν λύνεται μόνο από τις λίγκες. Ό,τι και να λέμε εμείς, ό,τι κριτική και να μας ασκούν οι δημοσιογράφοι, οι φίλαθλοι ή όσοι δεν έχουν πλήρη γνώση του πώς παίζονται τα παιχνίδια αυτά, δεν μπορεί καμία λίγκα να εγγυηθεί την ασφάλεια των αγώνων. Αυτή είναι η πραγματικότητα, όποιος θέλει την δέχεται, όποιος δεν θέλει κάνει πρόταση και θα χαρούμε να το συζητήσουμε.
Το θέμα της ασφάλειας είναι σύνθετο. Ακούω που λένε να φύγουν οι ομάδες από τη Ευρώπη για 5 χρόνια για να βάλουν μυαλό. Το μόνο που κρατά τη συνοχή των ομάδων κι ένα επίπεδο αν θέλετε, είναι η δυνατότητα του να βγουν στην Ευρώπη. Γι’ αυτό δεν υπάρχουν χειρότερα από αυτά που βλέπουμε. Αν δεν υπήρχε η συμμετοχή στην Ευρώπη τα πράγματα θα ήταν χειρότερα σε όλους τους τομείς.
Όλοι μας εδώ φαντάζομαι με το άθλημα τους έχουμε βγει στην Ευρώπη και έχει δει πώς παίζονται τα παιχνίδια εκεί. Υπάρχει πειθαρχία και δεν τιμωρούνται οι ομάδες, τιμωρούνται και οι φυσικοί αυτουργοί. Πρέπει να υπάρχει αυστηρή τιμωρία των ομάδων όπου αυτές έχουν ευθύνη. Πολλές φορές έχουν ευθύνη οι ομάδες γιατί σηκώνουν τους τόνους, βγάζουν ακραίες ανακοινώσεις / δηλώσεις, και δεν παίρνουν τα κατάλληλα μέτρα στον βαθμό που τους αναλογεί. Τα τελευταία χρόνια οι αθλητές των ομάδων είχαν μία τέτοια λογική κάτι που είναι απαράδεκτο.
Σε όλο τον κόσμο, τιμωρούνται οι φυσικοί αυτουργοί, στην χώρα μας κανένας φυσικός αυτουργός δεν τιμωρείται. Θα πετάξει ο καθένας ό,τι είναι να πετάξει, θα τιμωρηθεί η ομάδα του, δεν έχει σημασία με πόσα χρήματα, θα πληρώσει ο «καλός προεδρούλης», θα χρεωθεί ένα σωματείο που έχει ήδη προβλήματα και ο κύριος αυτός θα πάει στο σπίτι του για να πάει ξανά στο γήπεδο την επόμενη εβδομάδα και να κάνει την ίδια ενέργεια χωρίς κανένας να τον κυνηγήσει.
Το κράτος έχει δαπανήσει τεράστια λεφτά για τις κάμερες και τα ηλεκτρονικά εισιτήρια. Όλα αυτά είναι συμπληρωματικά, αν δεν αλλάξει η νοοτροπία και της κυβέρνησης και του αρμόδιου υπουργείου για την ατιμωρησία, αλλά και η νοοτροπία των παραγόντων, για να είμαστε ειλικρινείς δεν θα τελειώσουμε ποτέ με αυτό το φαινόμενο. Θα υπάρξει ύφεση, όπως υπήρχε για δύο χρόνια στη λίγκα μία μεγάλη ύφεση, δεν υπήρχαν μαζικά επεισόδια, και είχαμε 80 πρόστιμα και τιμωρίες.
Ήρθαν όμως τα γεγονότα του τελευταίου μήνα και έδειξαν ότι όλα αυτά ήταν τυχαία. Δεν είχε γίνει μέσα από κάποια αλλαγή νοοτροπίας προσπάθεια συνεννόησης. Μόλις το κλίμα ξέφυγε έγιναν τα γνωστά επεισόδια που έγιναν τον τελευταίο μήνα, ακραίας μορφής κιόλας, που έχουν ξαναγίνει, αλλά όχι σε τόσο ακραία μορφή τα τελευταία χρόνια . Άρα θέλει μία ευρεία συνεννόηση με την πολιτεία και ειλικρίνεια για να αντιμετωπίσουμε τα φαινόμενα αυτά.
Δε μπορούν μόνο οι λίγκες
Προβλήματα οικονομικά, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο από τις λίγκες. Όσο οι λίγκες φέρνουν έσοδα, και πιστεύω ότι έχουμε αυξήσει τα έσοδα των ομάδων μας ο καθένας στο άθλημα του, ως λίγκες και όχι ως πρόσωπα, όσο όμως οι φορολογίες παραμένουν τόσο υψηλές δεν θα μπορέσουν ποτέ οι ομάδες μας να ορθοποδήσουν και να σταθούν οικονομικά.
Ξανά δεν μιλώ για 2-3 ομάδες, και 4-5 τουλάχιστον στο ποδόσφαιρο που έχουν ισχυρούς ιδιοκτήτες και μπορούν και αντεπεξέρχονται και δημιουργούν επενδύσεις κι έχουν ένα καλό προϊόν. Οι περισσότερες ομάδες αυτή τη στιγμή φυτοζωούν οικονομικά και επειδή δεν βλέπω να υπάρξει σύντομα καμία μεγάλη ανάκαμψη στην οικονομία μας, νομίζω ότι τα επόμενα χρόνια θα ισχύει το ίδιο.
Σύνδεσμοι φιλάθλων, φαινόμενο που αφορά το σύνολο του ποδοσφαίρου μας. Εγώ έχω δουλέψει αρκετά με τους συνδέσμους φιλάθλους του Ολυμπιακού κι έχω συγκεκριμένη άποψη για το τι είναι οι σύνδεσμοι φιλάθλων στην Ελλάδα. Πότε θα πρέπει να γίνουν συνομιλητές μας, όταν θα αποτελούν το 25% και παραπάνω από τον κόσμο που έρχονται στο γήπεδο – γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα – πρέπει να γίνουν συνομιλητές μας. Δεν μπορείς να βάζεις στο περιθώριο ανθρώπους που είναι το 25 ή και το 35% του γηπέδου.
Οι σύνδεσμοι των φιλάθλων
Σίγουρα στους συνδέσμους φιλάθλων υπάρχουν προβλήματα, υπάρχουν εστίες βίας, και που δεν υπάρχουν; Μήπως όλες οι ΠΑΕ, οι λίγκες και οι φορείς στην κοινωνία είμαστε άριστοι; Εκεί πρέπει να δούμε ποιοι είναι αυτοί στους συνδέσμους που έχουν παραβατική συμπεριφορά και να απομονωθούν. Όταν η Πολιτεία επιθυμεί να θεωρεί παράνομο ένα σύνολο ανθρώπων που υπερβαίνει τις 100.000 στο ποδόσφαιρο, μέλη των φιλάθλων δηλαδή.
Εγώ δεν πιστεύω και δεν είμαι της άποψης του παλιού Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού, κ. Μπιτσαξή, ότι οι σύνδεσμοι φιλάθλων είναι «καμόρα». Δεν πιστεύω ότι είναι 100.000 άνθρωποι οι οποίοι έχουν παραβατική συμπεριφορά, πιστεύω ότι μέσα σε αυτό το σύνολο κρύβονται ομάδες ανθρώπων που παρεκτρέπονται παρασύροντας κι άλλους, όπως γίνεται σε διάφορες εκδηλώσεις.
Ειδικά όταν η αστυνομία είναι εντελώς ανεκπαίδευτη και δεν ασχολείται με τα αθλήματα μας. Η αστυνομία λαμβάνει ένα ποσό περίπου 10εκ. Ευρώ το χρόνο από τις ομάδες της λίγκα για τις παροχές που μας δίνει. Ακούω πολλές φορές που λένε ότι πληρώνουν οι πολίτες για να φυλούν τα γήπεδα των εφοπλιστών, των βιομηχάνων κτλ. Αυτό δεν είναι αλήθεια, πληρώνει το ποδόσφαιρο και οι ομάδες τρελά λεφτά στην αστυνομία για τις σχεδόν ανύπαρκτες υπηρεσίες που μας προσφέρει. Όταν φυλάς το Ολυμπιακός – Ξάνθη ή το Παναθηναϊκός – Απόλλων είσαι άριστη αστυνομία, και στα δύσκολα που την χρειαζόμαστε απέχει, και πολλές φορές αφήνει τα πράγματα να γίνουν.
Την τελευταία διετία, αλλά και πριν για την εταιρική κοινωνική ευθύνη που αναπτύξαμε ως Superleague με διεθνή συνέδρια, φέραμε εδώ προέδρους σημαντικών λιγκών, ανθρώπους από την uefa.
Mε στενοχωρεί βέβαια που δεν παρέστησαν οι πρόεδροι των ομάδων των ΠΑΕ ως όφειλαν, αλλά πιστεύω ότι σε λίγο χρόνο και αυτή η νοοτροπία θα χτιστεί. Η νοοτροπία πρέπει να δει σοβαρότερα των μαζικών – αθλητικών αθλημάτων. Δεν θεωρώ ότι υπάρχει σοβαρή αντιμετώπιση από την Πολιτεία.
Οι ομοσπονδίες και οι αλλαγές
Το άλλο που πιστεύω είναι ότι οι λίγκες πρέπει να ισχυροποιήσουν τις θέσεις τους στις ομοσπονδίες. Είναι προφανές μέχρι πριν λίγο η Superleague να είχε μία ψήφο στις 57. Μία το ποδόσφαιρο σάλας, το οποίο δεν υποτιμώ, μία η Ένωση Ζακύνθου, μία και η Superleague.
Αυτά τα πράγματα γίνονται μόνο στην Ελλάδα. Είχαμε ένα διεθνές συνέδριο πριν δύο μήνες. Όσον αφορά τους εκλέκτορες έχουν από 15% μέχρι 40% ο τελευταίος, στην εκλογή του αντίστοιχου προέδρου των ομοσπονδιών στο εξωτερικό και μέσα στο Σώμα του συμβουλίου των ομοσπονδιών τους, ότι αφορά τα θέματα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, έχουν το δικαίωμα άσκησης βέτο.
Εμάς τα θέματα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου τα ρυθμίζουν οι πρόεδροι του ερασιτεχνικού.
Αυτά τα μοντέλα συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα.
Τώρα δείχνει ότι τα πράγματα στο ποδόσφαιρο βελτιώνονται, θα αυξηθούν οι ψήφοι του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και στη γενική συνέλευση για τον πρόεδρο της ομοσπονδίας. Ο τρόπος βέβαια είναι λίγο μπερδεμένος, καθώς απαιτείται αλλαγή νομοθεσίας. Κάθε κυβέρνηση φτιάχνει κι ένα νέο αθλητικό νόμο ο οποίος αναιρεί τον προηγούμενο αν και λένε περίπου τα ίδια, για να έρθει ξανά άλλος υπουργός που θέλει να κάνει δικό του αθλητικό νόμο, λες και αν δεν κάνεις δικό σου αθλητικό νόμο θα θεωρηθείς αποτυχημένος. Αυτός που δεν θα κάνει δικό του νόμο θα θεωρηθεί επιτυχημένος, όλοι οι άλλοι κάνουν νόμους για να πουν στη Βουλή ότι έκαναν το έργο τους κι έφεραν νόμο, που όμως δεν τηρείται ποτέ. Δεν πιστεύω να τηρείται πάνω από το 30% του αθλητικού νόμου».
.jpg){kind=logo}
