Δάκρυα συγκίνησης και χαράς, ιστορίες από τις πρώτες αποστολές στο εξωτερικό, τις κόντρες στις προπονήσεις, την ένταση στους αγώνες και τα έξαλλα πανηγύρια για τις ιστορικές επιτυχίες μαζί με χιλιάδες Ελληνες στο γυμναστήριο του Σπόρτινγκ. Τα πειράγματα του Γεωργαντή, oι φάρσες του Κολιόπουλου και το λούτρινο αρκουδάκι που έδενε ο Δωριάδης στον στιλοβάτη πριν από κάθε αγώνα για να πάει… γούρι.
Στη συνάντηση ήταν όλοι εκεί για να τιμήσουν τον δάσκαλο τους. Ο Βελτζ βρέθηκε στην Ελλάδα για να τιμηθεί στην πανηγυρική εκδήλωση των 130 χρόνων από την ίδρυση του Γ.Σ.Μεσσηνιακού. Με πρωτοβουλία του Νίκου Ηλιόπουλου οι αθλητές της Εθνικής ομάδας του 1979-80 συναντήθηκαν με τον δάσκαλο τους στον φιλόξενο χώρο Penarrubia ιδιοκτησίας του Βλάση Σταθοκωστόπουλου που ανέλαβε και την φιλοξενεία της εκδήλωσης.
Καραμπέτσος, Μπελιγράτης
Ο ο πρόεδρος της ΕΟΠΕ Γιώργος Καραμπέτσος ήταν εκεί μαζί με τον τότε Γενικό Γραμματέα της ομοσπονδίας Θανάση Μπελιγράτη ο οποίος μαζί με τον αέιμνηστο πρόεδρο Μιχάλη Μαστρανδρέα ήταν οι παράγοντες που εμπνεύστηκαν και υλοποίησαν την πρόσληψη του Γιέρζι Βελτζ. «Είναι μία ξεχωριστή βραδιά για αυτούς τους ανθρώπους που τίμησαν το βόλεϊ. Αισθάνομαι δέος για αυτά τα παιδιά και φυσικά για τον Βελτζ. Ξεκίνησαν από το μηδέν και έφεραν το βόλεϊ στην κορυφή», σχολίασε ο Καραμπέτσος.
Ο Γιέρζι Βελτζ που ήταν στο τιμόνι των Εθνικών ομάδων από το 1975 μέχρι το 1985. Η ομάδα του 1980 είχε γνωρίσει την απωθέωση στο Σπόρτινγκ με την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Βαλκανικό πρωτάθλημα ανδρών που τότε ήταν δύσκολη διοργάνωση γοήτρου μετά το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα καθώς και δύο μετάλλια στους Μεσογειακούς Αγώνες του 1979 και του 1983.
Το «παιδομάζωμα» του Βελτζ
Όμως, το πιο σημαντικό από όλα ήταν το «παιδομάζωμα» που έκανε ο Βελτζ οργώνοντας όλη την ελληνική επικράτεια και διαλέγοντας παιδιά σε αγώνες επίδειξης που διοργανώνονταν ειδικά για τον σκοπό αυτό και γινόταν πραγματικός χαμός.
Από θρυλική ομάδα του 1979-80 τίμησαν τον Βελτζ ο Μιχάλης Γεωργαντής, ο Ηρακλής Δωριάδης, ο Γρηγόρης Μαλουσάρης, ο Νίκος Ηλιόπουλος, ο Μιχάλης Κολιόπουλος, ο Γιάννης Λάιος, ο Στέλιος Καζάζης, ο Χρήστος Τριανταφυλλόπουλος. Απουσίαζαν ο Στέφανος Πολύζος, ο Γιάννης Νικολαΐδης και ο Κώστας Γκουντάκος αλλά και ο Βαγγέλης Κοκκιναράς από την ομάδα του 1979. Από την ομάδα του 1980 που ξεκίνησαν ως έφηβοι και από το 1981-82 στελέχωσαν σταδιακά την Εθνική ανδρών και έφτασαν μέχρι και το χάλκινο μετάλλιο της Γάνδης ήταν οι Δημήτρης Γόντικας, ο Γιάννης Φάκας, ο Σάκης Μουστακίδης, ο Τάσος Τεντζέρης και ο Μιχάλης Τριανταφυλλίδης.
«Ζειν και εύ ζειν»
Ο Mιχάλης Τριανταφυλλιδης είπε: Λένε πως στους γονείς μου οφείλω το «ζειν» και στους δασκάλους μου το «ευ ζειν». Ο Γιέρζι Βελτζ ήταν ο δάσκαλος μας και του οφείλουμε πολλά. Αυτή η παρέα εδώ μεγαλούργησε και οφείλει πολλά σε αυτό τον άνθρωπο. Ο ίδιος το ξέρει λιγότερο. Εμείς το ξέρουμε περισσότερο. Το έργο του ήταν ένα ντόμινο που ακόμα και σήμερα ξεδιπλώνεται».
«Ηταν πατέρας μου»
Τάσος Τεντζέρης: «Ο Γιέρζι Βελτζ για μένα για πολλούς αθλητές της γενιάς μου ήταν ο πατέρας μας. Για μένα ήταν ο πατέρας μου. Ηρθε στην Εδεσσα σε δύσκολες εποχές και είδε όλα τα παιδιά ένα προς ένα. Με είδε σε έναν αγώνα με τον Εδεσσαϊκό κόντρα στην Ορεστιάδα στην Εδεσσα. Εκανε επιλογή πιτσιρικάδων. Με πήρε στην 22αδα εφήβων, μετά στην 16αδα και στην 12αδα και όλα τα άλλα ήρθαν. Εάν δεν υπήρχε ο Βελτζ δεν ξέρω εάν θα ήμουν εδώ τώρα. Εκείνη η ομάδα με τον Βελτζ έφτασε μέχρι το μετάλλιο του 1987 στη Γάνδη. Κάναμε σκληρή δουλειά. Αυτός ο άνθρωπος διαμόρφωσε τους χαρακτήρες μας. Δεν βιάζονταν, ήταν σίγουρος και δεν ξέρω εάν δεν υπήρχε αν θα είχαμε πάρει το χάλκινο στη Γάνδη».
«Δεν το έχει ζήσει ούτε στην Πολωνία»
Νίκος Ηλιόπουλος: «Είμαι πολύ ευχαριστημένος και πολύ συγκινημένος. Για πρώτη φορά βρέθηκε πάλι μαζί αυτή η ομάδα που ήταν ορόσημο για την πορεία του ελληνικού βόλεϊ. Κάθε μήνα μιλάω με τον Βελτζ τηλεφωνικά. Ηταν για όλους μας ο μεγάλος δάσκαλος. Χαιρόμαστε που τον βλέπουμε χαρούμενο. Μας είπε πως αυτό δεν το έχει ζήσει ούτε στην Πολωνία στα μαζέματα που κάνει η ομάδα που πήρε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες και ήταν β΄προπονητής».
«Φανταστική ημέρα»
Μιχάλης Κολιόπουλος: «Ειδοποιήθηκα χθες από τον Νίκο Ηλιόπουλο για αυτή τη συνάντηση. Είναι μία φανταστική ημέρα. Με πολύ χαρά ήρθα εδώ και συνάντησα τους παλιούς συναθλητές μου. Με εντυπωσιάσουν που θυμούνται λεπτομέρειες από τότε. Ξεχωρίζει ο Μιχάλης Γεωργαντής. Θυμάται τόσες λεπτομέρειες που πιστεύω πως κάπου τις έχει γραμμένες και τις διαβάζει».
«Βελτζ ο αναμορφωτής»
Μιχάλης Γεωργαντής: «Ο Βελτζ είναι ο αναμορφωτής του ελληνικού βόλεϊ. Η ομάδα που έφτιαξε μέχρι το 1985 δεν θα ξαναβγεί ποτέ στο άθλημα. Μας έδειξε πράγματα που είχαμε στο μυαλό μας, τα φανταζόμαστε αλλά μαζί του τα κάναμε πράξη. Είχα ιδιαίτερη σχέση με τον Βελτζ και πάντα θα τον τιμάμε».
«Αυτή η παρέα άλλαξε το βόλεϊ»
Δημήτρης Γόντικας: «Όταν ήρθε ο Βελτζ στην Ελλάδα εμείς οι νεότεροι παλεύαμε να κάνουμε το βήμα παραπάνω. Όπως σχολίασε και ο Γιάννης Λάιος αυτή η παρέα που βλέπεται εδώ απόψε είναι αυτή που άλλαξε το βόλεϊ. Ο Βελτζ έχει παίξει πολύ μεγάλο ρόλο σε αυτή την αλλαγή».
«Δάσκαλος με τα όλα του»
Σάκης Μουστακίδης: «Γελούσαμε, κλαίγαμε, στεναχωριόμασταν, βρίζαμε, ευχαριστιόμαστε. Αυτή η παρέα εδώ είναι όλη η ιστορία του ελληνικού βόλεϊ. Συγκινήθηκα πολύ που τον είδα. Είχα να τον δω πολλά χρόνια. Περάσαμε δύσκολες στιγμές, με στεναχώριες, πίεση αλλά ήταν όλα πολύ ειλικρινή και για αυτό και είμαστε εδώ. Ηταν αναμορφωτής του βόλεϊ. Ηταν ένας δάσκαλος με τα όλα του. Ηταν μία μεγάλη ευκαιρία να μαζευτούμε πάλι».
«Μας πρόσφερε πολλά»
Γρηγόρης Μαλουσάρης: «Ο Γιέρζι Βελτζ μας πρόσφερε πολλά. Πρόσφερε πολλά σε όλους εμάς που βρισκόμαστε σήμερα εδώ. Μας έδωσε ευκαιρίες και αξιοποίησε το ταλέντο μας. Εβλεπε αυτό που εμείς δε μπορούσαμε να δούμε και έφτιαξε μία ομάδα που έμελλε να αλλάξει την ιστορία του αθλήματος. Του χρωστάμε πολλά και θα είμαστε και πάντα ευγνόμωνες».
«Το πιο ωραίο πράγμα»
Ηρακλής Δωριάδης: «Είναι στιγμές συγκίνησης. Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγματα για έναν αθλητή να συναντιέται με τον προπονητή του μετά από 40 χρόνια. Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα να έχουμε τέτοια απαρτία και αυτό καταδεικνύει την ανάγκη μας να τιμήσουμε τον προπονητή που μας βοήθησε να κάνουμε τις μεγάλες επιτυχίες».
«Εξαιτίας του πήραμε και το μετάλλιο του ΄87»
Γιάννης Λάιος: «Περάσαμε και καλές και άσχημες στιγμές με τον Βελτζ. Εχουμε μεγάλη χαρά. Μη νομίζεται πως δεν σκοτωνόμασταν κιόλας στην προπόνηση. Περάσαμε και καλές και άσχημες στιγμές. Πετύχαμε μεγάλα αποτελέσματα και επικράτησαν οι καλές αναμνήσεις. Πραγματικά αυτή η ομάδα και αυτός ο άνθρωπος κατάφερε να αλλάξει την ροή του βόλεϊ. Εξαιτίας του πετύχαμε εμείς αλλά και η ομάδα με το μετάλλιο της Γάνδης το ΄87. Τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν και στην Ελλάδα. Πρέπει να τους χρησιμοποιούμε και να τους εκμεταλευόμαστε για να ανεβάσουμε το βόλεϊ πιο ψηλά».
«Ο μεγαλύτερος όλων»
Θανάσης Μπελιγράτης: «Είναι συνάντηση χαράς και συγκίνησης. Όλα τα παιδιά εκείνης της μεγάλης ομάδας ήρθαν για να τιμήσουν τον δάσκαλο τους. Η αγάπη για τον προπονητή τους δείχνει πως ήταν ο μεγαλύτερος και ο σημαντικότερος προπονητής που έβαλε το ελληνικό βόλεϊ στο δρόμο των επιτυχιών».
«Ολοι πήραν στοιχεία από τον Βελτζ»
Νίκος Μπεργελές: «Ηταν μεγάλη χαρά που μετά από χρόνια είδαμε τον Γιέρζι Βελτζ. Οι αθλητές που κάποτε ήταν παιδιά και πλέον είναι και οι ίδιοι προπονητές ή επαγγελματίες ήρθα να τιμήσουν τον Γιέρζι Βελτζ. Εχει προσφέρει πολλά. Από τον Βελτζ όλοι πήραν στοιχεία που τα χρησιμοποίησαν στην καριέρα τους ως αθλητές και ως προπονητές».
.jpg){kind=logo}
