Ο Φιλίποφ μίλησε στον Sentra Fm για τη μοναδική εμπειρία, την Πολωνία, την Εθνική Ελλάδας αλλά και για την κατάσταση στην Ουκρανία.
Ποιες ήταν οι πρώτες σου εντυπώσεις από την έναρξη του Παγκοσμίου;
«Ήταν κάτι φανταστικό γιατί πρώτη φορά στην ιστορία του παγκοσμίου βόλεϊ γίνεται κάτι τέτοιο. Ένας αγώνας βόλεϊ σε ποδοσφαιρικό γήπεδο, και πραγματικά πιστεύω πως αν το γήπεδο ήταν μεγαλύτερο, θα το γέμιζαν και αυτό. Όλα τα εισιτήρια πουλήθηκαν αμέσως. Αυτό που γινόταν έξω από το γήπεδο ήταν φανταστικό, τόσος κόσμος, οικογένειες με παιδιά, με τα κασκόλ και τις σημαίες τους. Υπήρχε φοιβερός ενθουσιασμός. Για μένα ήταν εμπειρία ζωής».
Οι Πολωνοί με τόση επένδυση στο βόλεϊ, το βλέπουν σαν εθνικό τους σπορ;
«Πιστεύω πως όπως η Βραζιλία έχει το ποδόσφαιρο και η Πολωνία έχει το βόλεϊ. Ο κόσμος το έχει νούμερο "1" άθλημα. Όσο γνωστός είναι ένας ποδοσφαιριστής στην Πολωνία, άλλο τόσο είναι κι ένας βολεϊμπολίστας. Είναι μεγάλη επιτυχία αυτό που έχουν καταφέρει. Στην έναρξη ακόμη και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν στο γήπεδο και πανηγύριζε με τον κόσμο. Βλέπεις ότι το βόλεϊ είναι πολύ μπροστά εδώ».
Θα μπορέσουν οι Πολωνοί που ξόδεψαν τόσα χρήματα να πάρουν το Κύπελλο;
«Υπάρχει μεγάλη πίεση από τον κόσμο. Σίγουρα θέλουν ένα μετάλλιο, αλλά υπάρχουν προβλήματα, και αγωνιστικά και εκτός. Εγώ πιστεύω ότι μπορούν να το κάνουν, αλλά είναι πολύ δύσκολο».
Φαντάζεσαι τον εαυτό σου και την Εθνική ομάδα να συμμετάσχει ξανά σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα;
«Σίγουρα ο μεγάλος μας στόχος είναι να γυρίσει η Ελλάδα στα παγκόσμια πρωταθλήματα. Θέλουμε και μπορούμε να το κάνουμε. Βλέποντας το Βέλγιο μου ήρθαν στο μυαλό τα προκριματικά που παίζαμε μεταξύ μας για την Ευρώπη. Βλέπουμε ότι αυτή η χώρα προχωρά σιγά σιγά κι έχει κίνητρο, και πρέπει κι εμείς να κινηθούμε έτσι. Χρειάζεται δουλειά, και θα δούμε τι θα γίνει απ' εδώ και πέρα, δεν μπορούμε να λέμε μεγάλα λόγια».
Το πρόγραμμα σου ποιο είναι τώρα;
«Έχω ήδη ξεκινήσει προετοιμασία εδώ και δύο εβδομάδες. Στις 4 Οκτωβρίου αρχίζει το πρωτάθλημα. Τώρα ήρθε και ο πατέρας μου».
Η κατάσταση στην Ουκρανία πώς είναι;
«Είναι πολύ δύσκολη κατάσταση. Η οικογένεια μου άφησε το σπίτι της εκεί που γίνεται ο πόλεμος. Κάθε μέρα μπαίνω στο ίντερνετ για να δω αν το σπίτι μου έχει βομβαρδιστεί ή όχι. Πολύς κόσμος έμεινε χωρίς οικογένεια, σπίτια, χρήματα. Φανταστείτε ότι μπορεί να επιτρέψουν στη γυναίκα και τα παιδιά να φύγουν από την πόλη, και να κρατήσουν τον άντρα να πολεμήσει. Το μόνο που θέλουμε τώρα είναι να τελειώσει το θέμα».
«Ήταν κάτι φανταστικό γιατί πρώτη φορά στην ιστορία του παγκοσμίου βόλεϊ γίνεται κάτι τέτοιο. Ένας αγώνας βόλεϊ σε ποδοσφαιρικό γήπεδο, και πραγματικά πιστεύω πως αν το γήπεδο ήταν μεγαλύτερο, θα το γέμιζαν και αυτό. Όλα τα εισιτήρια πουλήθηκαν αμέσως. Αυτό που γινόταν έξω από το γήπεδο ήταν φανταστικό, τόσος κόσμος, οικογένειες με παιδιά, με τα κασκόλ και τις σημαίες τους. Υπήρχε φοιβερός ενθουσιασμός. Για μένα ήταν εμπειρία ζωής».
Οι Πολωνοί με τόση επένδυση στο βόλεϊ, το βλέπουν σαν εθνικό τους σπορ;
«Πιστεύω πως όπως η Βραζιλία έχει το ποδόσφαιρο και η Πολωνία έχει το βόλεϊ. Ο κόσμος το έχει νούμερο "1" άθλημα. Όσο γνωστός είναι ένας ποδοσφαιριστής στην Πολωνία, άλλο τόσο είναι κι ένας βολεϊμπολίστας. Είναι μεγάλη επιτυχία αυτό που έχουν καταφέρει. Στην έναρξη ακόμη και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν στο γήπεδο και πανηγύριζε με τον κόσμο. Βλέπεις ότι το βόλεϊ είναι πολύ μπροστά εδώ».
Θα μπορέσουν οι Πολωνοί που ξόδεψαν τόσα χρήματα να πάρουν το Κύπελλο;
«Υπάρχει μεγάλη πίεση από τον κόσμο. Σίγουρα θέλουν ένα μετάλλιο, αλλά υπάρχουν προβλήματα, και αγωνιστικά και εκτός. Εγώ πιστεύω ότι μπορούν να το κάνουν, αλλά είναι πολύ δύσκολο».
Φαντάζεσαι τον εαυτό σου και την Εθνική ομάδα να συμμετάσχει ξανά σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα;
«Σίγουρα ο μεγάλος μας στόχος είναι να γυρίσει η Ελλάδα στα παγκόσμια πρωταθλήματα. Θέλουμε και μπορούμε να το κάνουμε. Βλέποντας το Βέλγιο μου ήρθαν στο μυαλό τα προκριματικά που παίζαμε μεταξύ μας για την Ευρώπη. Βλέπουμε ότι αυτή η χώρα προχωρά σιγά σιγά κι έχει κίνητρο, και πρέπει κι εμείς να κινηθούμε έτσι. Χρειάζεται δουλειά, και θα δούμε τι θα γίνει απ' εδώ και πέρα, δεν μπορούμε να λέμε μεγάλα λόγια».
Το πρόγραμμα σου ποιο είναι τώρα;
«Έχω ήδη ξεκινήσει προετοιμασία εδώ και δύο εβδομάδες. Στις 4 Οκτωβρίου αρχίζει το πρωτάθλημα. Τώρα ήρθε και ο πατέρας μου».
Η κατάσταση στην Ουκρανία πώς είναι;
«Είναι πολύ δύσκολη κατάσταση. Η οικογένεια μου άφησε το σπίτι της εκεί που γίνεται ο πόλεμος. Κάθε μέρα μπαίνω στο ίντερνετ για να δω αν το σπίτι μου έχει βομβαρδιστεί ή όχι. Πολύς κόσμος έμεινε χωρίς οικογένεια, σπίτια, χρήματα. Φανταστείτε ότι μπορεί να επιτρέψουν στη γυναίκα και τα παιδιά να φύγουν από την πόλη, και να κρατήσουν τον άντρα να πολεμήσει. Το μόνο που θέλουμε τώρα είναι να τελειώσει το θέμα».