Πως αισθάνεσαι ως πρωταθλητής Ιταλίας και αν έχει διαφορά από το να είσαι Πρωταθλητής Ελλάδας;
«Φυσικά και υπάρχει. Όταν κατακτάς το πρωτάθλημα στην Ελλάδα είσαι εξίσου χαρούμενος όπως όταν κατακτάς το πρωτάθλημα στην Ιταλία. Μόνη διαφορά είναι όπως όλοι ξέρουν πως το πρωτάθλημα Ιταλίας είναι το πιο δυνατό σε όλο τον κόσμο, οπότε όταν είσαι Πρωταθλητής Ιταλίας πολλοί περισσότεροι άνθρωποι σε μαθαίνουν».
«Όλοι οι πιτσιρικάδες όταν αρχίζουν να παίζουν βόλεϊ ξέρουν πως το ιταλικό πρωτάθλημα είναι αν όχι το καλύτερο από τα καλύτερα του κόσμου. Και κάθε νέος παίκτης έχει το όνειρο να πάει στην Ιταλία και γιατί όχι να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Ήμουν από αυτούς τους τυχερούς που το πίστευα, είχα αυτό το όνειρο, αυτό όμως δεν συμβαίνει σε όλους. Ας πούμε ότι είχα και λίγο τύχη να είμαι από αυτούς που το κατάφεραν και το συνειδητοποιώ σιγά, σιγά τις τελευταίες μέρες».
«Πέρσι πήγαμε στο final four στο Champions League, χάσαμε από την Ζενίτ Καζάν, φέτος δεν πήγαμε τόσο καλά και φυσικά δεν μπορούμε να τα κερδίζουμε όλα δυστυχώς. Τα τελευταία τέσσερα - πέντε χρόνια ήμασταν στο final four, φέτος ήταν η πρώτη φορά που δεν φτάσαμε εκεί και σίγουρα ήταν λίγο δύσκολα για την ομάδα, αλλά στο τέλος πήραμε πρωτάθλημα, το οποίο στην Ιταλία είναι πιο σημαντικό από το Champions League».
«Ομάδες όπως η Τρεντίνο, η Κούνεο, η Ματσεράτα μιλάμε για περισσότερα από 6 εκατομμύρια ευρώ, ποσά τα οποία είναι μεγάλα για το βόλεϊ αλλά για το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο τα ποσά είναι γελοία. Αν κάνεις μια ομάδα με 12 κορυφαίους παίκτες αυτά είναι τα χρήματα που θα πρέπει να επενδύσεις».
«Δεν έχω αισθανθεί αυτή την χαρά και αυτός είναι ο επόμενος μεγάλος στόχος. Πολλοί παίκτες έχουν φτάσει ως το final Four αλλά δεν κατάκτησαν τον τίτλο. Σίγουρα έχω στόχο και όνειρο να ξαναπάω στο final four Champions League, αλλά είναι πολύ νωρίς να μιλάμε για κάτι τέτοιο».
«Οι ιταλοί δίνουν σημασία σε παίκτες που παίζουν σε δυνατές Εθνικές ομάδες όπως Κούβα, Σερβία, Βραζιλία, Πολωνία. Τους αναγνωρίζουν περισσότερο, ενώ όταν έρχονται παίκτες, όπως π.χ. εγώ, ο Φράγκος, ο Πελεκούδας πρέπει να κάνουμε δυο φορές περισσότερη προσπάθεια για να δείξουμε τι αξίζουμε. Γιατί δεν είμαστε σε μια δυνατή Εθνική ομάδα, για να είμαστε ειλικρινείς. Αυτό όμως είναι καλό για το ελληνικό βόλεϊ, το ότι είμαστε εμείς εκεί και έχουμε μια καλή εικόνα και σίγουρα η καλή εικόνα αλλάζει την σκέψη τους».
«Ο κόσμος του βόλεϊ ξέρει τι σημαίνει η Ορεστιάδα για μένα. Μεγάλωσα εκεί, έχω συγγενείς εκεί. Για την Εθνική ομάδα υπάρχει μεγάλη θέληση. Τα πράγματα σίγουρα δεν θα είναι εύκολα. Όμως όλοι θα σφίξουμε τα δόντια, θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό να ανεβάσουμε όσο πιο ψηλά γίνεται το ελληνικό βόλεϊ. Γιατί πλέον είμαστε οι μόνοι που μπορούν να κάνουν κάτι για να διαφημίσουμε το βόλεϊ, παίκτες και προπονητές».