Για την εμπειρία του να σφυρίξει τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ μεταξύ της Ζενίτ Καζάν και της Λούμπε Τσιβιτάνοβα: «Ηταν μία εξαιρετική εμπειρία. Από κάθε άποψη ήταν τέλεια. Οι παράγοντες των ομάδων, αθλητές και δημοσιογράφοι έλεγαν πως ήταν ο τελικός της δεκαετίας. Εγώ προσθέτω πως είναι ο αγώνας που βάζει το βόλεϊ σε νέα εποχή. Είχε εναλλαγές στο σκορ, δύσκολες φάσεις και μεγάλες ταχύτητες για αυτό και χρειάστηκε πολλές φορές το τσάλεντζ ρέφερι. Από αυτή την άποψη ήταν ο καλύτερος αγώνας στην καριέρα μου. Είχε μεγάλο ενδιαφέρον για τρεις ώρες. Χαίρομαι που πήγαν όλα καλά. Έχοντας σφυρίξει αγώνες από τη χρυσή εποχή στην Ελλάδα με τις πολύ δυνατές ομάδες του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού και του Ηρακλή θα έλεγα πως ήταν ανάλογης δυσκολίας».
Για τα νέα χαρακτηριστικά του βόλεϊ: «Οι ταχύτητες στο σημερινό βόλεϊ έχουν ξεφύγει. Χρειάζεται μεγάλη συγκέντρωση και μεγάλη αντίληψη από τον διαιτητή. Ευτυχώς πλέον υπάρχει ο μηχανισμός του τσάλνετζ ρέφερι γιατί είναι ανθρωπίνως αδύνατον να δει το μάτι τις ταχύτητες της μπάλας. Δε μέτρησα πόσα τσάλεντζ ρέφερι ζητήθηκαν αλλά είμαι ικανοποιημένος διότι στα περισσότερα είχαμε σωστές υποδείξεις».
Για το σύστημα «τσάλεντζ ρέφερι» και την ασπίδα αξιοπιστίας που προσφέρει στο άθλημα: «Το τσάλεντζ ρέφερι σίγουρα θα πρέπει να καθιερωθεί και στην Βόλεϊ Λιγκ. Οχι με τις κάμερες της τηλεόρασης, αλλά με τις ειδικές κάμερες υψηλής ευκρίνειας που τοποθετούνται στις γραμμές και σε άλλα σημεία για να πιάνουν τα “μέσα έξω” και τα ψηλά μπλοκ άουτ που είναι και τα πιο δύσκολα».
Για τον ρόλο που παίζει το "τσάλεντζ ρέφερι" στον ρυθμό του αγώνα: «Σίγουρα τα πολλά τσάλεντζ ρέφερι "παγώνουν" τον ρυθμό του αγώνα και πολλές φορές οι προπονητές τα επικαλούνται σαν τάιμ άουτ. Για το λόγο αυτό από τη σεζόν 2018-19 στα Ευρωπαϊκά κύπελλα θα καταργηθούν τα τεχνικά τάιμ άουτ. Κάθε ομάδα έχει το δικαίωμα να ζητήσει μέχρι δύο αποτυχημένα τσάλεντζ ρέφερι σε κάθε σετ. Οσο δικαιώνεται τόσο έχει δικαίωμα να ζητάει τσάλεντζ ρέφερι. Η τεχνολογία βοηθάει τους διαιτητές και γενικά όλη την αξιοπιστία μιας διοργάνωσης».
Για τις επόμενες προκλήσεις του: «Εχω οριστεί να διευθύνω αγώνες στο Μπακού για το Ευρωπαϊκό Λιγκ, για το Παγκόσμιο Λιγκ γυναικών και το Παγκόσμιο πρωτάθλημα γυναικών τον Σεπτέμβριο. Ελπίζω να είμαι και στους Ολυμπιακούς στο Τόκιο το 2020».
Για την ειδική διάκριση που έχει πάρει από την παγκόσμια ομοσπονδία (FIVB) για να σφυρίζει αγώνες μέχρι τα 60 του χρόνια: «Είμαι μία μεγάλη διάκριση αλλά θα δούμε στην πράξη πόσο θα μπορέσω να το αξιοποιήσω.Τώρα είμαι 52 ετών και μέχρι τα 55 θα σφυρίζω κανονικά. Μετά θα δούμε την φυσική μας κατάσταση. Να έχουμε την υγεία μας και βλέπουμε. Σίγουρα χρειάζεται καλή φυσική κατάσταση για να βγάζεις αγώνες σε υψηλό επίπεδο. “Νους υγιής εν σώματι υγιεί” έλεγαν οι αρχαίοι και είχαν απόλυτο δίκιο. Μπορεί ο διαιτητής του βόλεϊ να μην τρέχει όπως ο διαιτητής του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ αλλά θεωρώ πως εάν δεν έχει καλή φυσική κατάσταση δε μπορεί να έχει διαύγεια και ταχύτητα σκέψης. Επίσης οι διαιτητές της FIVB πρέπει να περνούν πλέον και τεστ κοπώσεως με 12λεπτο τρέξιμο».
Για την αμφισβήτηση που δέχτηκε ορισμένες φορές μετά από ντέρμπι: «Στην Ελλάδα είμαστε καλομαθημένοι. Οι ομάδες έχουν το δικαίωμα να βγάζουν ανακοινώσεις. Είναι η άμυνα τους. Άλλες φορές έχουν δίκιο κι άλλες φορές άδικο. Δε με πειράζει αυτό. Αυτό που θα ήθελα είναι οι παράγοντες, οι αθλητές και οι δημοσιογράφοι και κατ΄επέκταση και οι φίλαθλοι να γνωρίζουν τους κανονισμούς της διαιτησίας. Για παράδειγμα, στο εξωτερικό, ακόμα και στο Τσάμπιονς Λιγκ ο διαιτητής δεν είναι υπεύθυνος για τα συνθήματα στην εξέδρα, ούτε για τα δελτία των αθλητών. Αυτά τα κάνει ο παρατηρητής. Όταν ορίζουμε έναν διαιτητή να σφυρίξει έναν αγώνα πρέπει να τον σεβόμαστε και να αντιλαμβανόμαστε την ευθύνη και την πίεση που έχει να διαχειριστεί. Ο διαιτητής είναι υπεύθυνος μόνο για ότι συμβαίνει μέσα στον αγώνα. Δεν γίνεται να θέλουμε τον διαιτητή συγκεντρωμένο στον αγώνα και να ζητάμε να ακούσει το υβριστικό σύνθημα ή να βάζει τάξη στις εξέδρες και στους πάγκους ή να διαπραγματεύεται με τους διευθυντές της αστυνομίας και τους προέδρους των ομάδων. Δεν γίνεται ο διαιτητής να ασχολείται με τους οπαδούς και να κάνει τον χωροφύλακα στο γήπεδο. Αυτά είναι θέματα των παρατηρητών και πιστεύω πως κάποια στιγμή πρέπει να τα ξεκαθαρίσουμε και στην Ελλάδα γιατί υπάρχει μεγάλη σύγχυση. Για παράδειγμα προχθές είχα πάει να σφυρίξω αγώνα για τα μπαράζ γυναικών στην Πρε Λιγκ μεταξύ της ΑΕΚ και του Ηλυσιακού και δεν ασχολιόμουν με τον αγώνα αλλά με το ποιος μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο και το ποιος βρίζει. Αυτά πρέπει να αλλάξουν. Ο διαιτητής είναι μόνο για τις παραβάσεις του αγωνιστικού χώρου και ο παρατηρητής με τον κομισάριο πρέπει να έχουν την ευθύνη για όλα τα υπόλοιπα».
Για την επιλογή Ισπανού διαιτητή στον τελικό ποδοσφαίρου: «Το βόλεϊ είναι πολύ διαφορετικό από το ποδόσφαιρο ως άθλημα και ως φιλοσοφία. Ολοι οι άνθρωποι του βόλεϊ εύχονται στην αποποδοσφαιροποίηση του αθλήματος. Δε μου χτύπησε καλά όταν έμαθα για Ισπανό διαιτητή αλλά δεν ξέρω και για ποιους λόγους έγινε. Δεν χρειάζεται όλες μας τις δραστηριότητες να τις συγκρίνουμε με το τι συμβαίνει στο ποδόσφαιρο. Οσο το κάνουμε τόσο καταστρέφουμε το άθλημα μας. Ξέρω όμως πως στο βόλεϊ δεν έχουμε τέτοια ζητήματα. Ολες οι ομάδες ακόμα και στις στιγμές έντασης παραδέχονται την αξία των Ελλήνων διαιτητών βόλεϊ και αυτό αποδείχτηκε και εφέτος. Μας θεωρούν και καλούς και αξιόπιστους και αυτό κρατάω. Υπάρχουν πολλά που πρέπει να κάνουμε και κυρίως να φέρουμε νέα παιδιά με ικανότητες στην ελληνική διαιτησία».
.jpg){kind=logo}
