«Για εμάς ο αρχικός στόχος είναι να προσπαθήσουμε να ενημερώσουμε τα σωματείο που καλλιεργούν το ανδρικό βόλεϊ για μια καινούργια λογική στο πώς θα τρέχει το ετήσιο πρόγραμμα ταλαντούχων αθλητών. Αυτό αφορά κυρίως τις Εθνικές Παίδων - Εφήβων που αποτελούν τη δεξαμενή της Ανδρών. Όσο και αν ακούγεται περίεργο, το πρόβλημα δεν είναι η ποσότητα. Θα ήταν καλύτερο να είχαμε περισσότερα παιδιά, αλλά κυρίως ότι τα έτσι και αλλιώς λίγα παιδιά που έχουμε βρίσκονται σε μακρινές αποστάσεις και δεν μπορούν να προπονηθούν με ποιότητα. Το βόλεϊ παίζεται από αθλητές πολύ υψηλών σωματομετρικών και αθλητικών προσόντων. Πρέπει να είναι όλοι οι αθλητές πολύ καλά γυμνασμένοι. Όπως είναι τώρα ο ελληνικός αθλητισμός, το πρόβλημα δεν λύνεται. Γιατί λίγα παιδιά μπορούν να παίξουν σε πολύ υψηλό επίπεδο και είναι σε διασπορά. Το ίδιο πρόβλημα έχουν και οι Βέλγοι και οι Ούγγροι και άλλες χώρες που βρίσκονται κοντά στον πληθυσμό μας.
Όταν έχουμε επιλέξει 16 παιδιά που ζουν και προπονούνται σε πόλεις που βρίσκονται από τη μία άκρη, ως την άλλη άκρη της χώρας, δεν μπορεί να γίνει προπόνηση. Το ίδιο περίπου ισχύει και για τους 30 αθλητές που έχουμε ξεχωρίσει, γεννημένοι από το 1997 έως το 1999, αφού βρίσκονται διάσπαρτα στην χώρα. Πρέπει να λύσουμε αυτό το πρόβλημα. Επίσης, αυτά τα παιδιά ανήκουν σε πολύ διαφορετικού επιπέδου ομάδες και αυτό σημαίνει ότι έχουν πολύ διαφορετικές εμπειρίες, αλλά και πολύ διαφορετικό τρόπο προπόνησης, ακόμα και πολύ διαφορετικού επιπέδου συνασκούμενους. Για παράδειγμα, ένα παιδί που παίζει στο Παιδικό, ακόμα αν και βγαίνει πρωταθλητής εκεί, απέχει πάρα πολύ από το να παίξει στην Εθνική. Ένα άλλο θέμα που έχουμε διαπιστώσει είναι ότι τα παιδιά που προπονούνται λίγο, αντιμετωπίζουν αντικειμενικά προβλήματα σωματικής διάπλασης.
Σε όλα αυτά τα προβλήματα, δεν μπορούμε να πούμε ότι έχει κάποιος συγκεκριμένος την ευθύνη. Όλοι προσπαθούν για το καλύτερο και η Ομοσπονδία και τα Σωματεία, όμως, είναι το σύστημα λάθος δομημένο. Δυστυχώς, το βόλεϊ δεν έχει τα πολλά παιδιά του μπάσκετ, ή του ποδοσφαίρου, άρα αυτά τα λίγα πρέπει να προπονούνται σωστά. Επίσης, αντιμετωπίζαμε πρόβλημα στην έγκαιρη επιλογή των ταλέντων και της δουλειάς μαζί τους.
Πλέον, λειτουργούμε πάνω σε μία νέα βάση, όπου ως Ομοσπονδία θα δημιουργήσουμε τέσσερις Πυρήνες για τους Παίδες και τους Έφηβους σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Θράκη και Πάτρα, έτσι ώστε ακόμα και αυτές οι λίγες φορές που θα προπονούνται μαζί τα παιδιά, να κάνουν το ίδιο επίπεδο προπόνησης. Να φτιάξουμε δηλαδή τέσσερις Πυρήνες για προπόνηση, όπου κάθε 15 ημέρες θα γίνονται οι συγκεντρώσεις υπό την εποπτεία του υπεύθυνου προπονητή. Ο τελικός μας στόχος είναι να αυξηθούν οι προπονήσεις σε μία φορά την εβδομάδα.
Εκεί θα χρειαστεί και η βοήθεια των Σωματείων και των προπονητών τους. Τους ζητάμε να στηρίξουν αυτή την καινούρια προσπάθεια που πάμε να οργανώσουμε. Ως ΕΟΠΕ θα δώσουμε βοήθεια, κατανόηση, χρόνο προπόνησης. Αυτή η διαδικασία δεν ακυρώνει τους ΠΟΠ, πάμε να λειτουργήσουμε υποστηρικτικά. Από την επόμενη εβδομάδα σε αυτά τα τέσσερα κέντρα θα ξεκινήσουν οι προπονήσεις. Ας επιτρέψουν οι γονείς, οι προπονητές, τα σωματεία, να προπονηθούν οι επιλεγμένοι αθλητές με τους συνεπιλεγμένους αθλητές γιατί στο τέλος, μόνο από αυτό έχουμε να πάρουμε κέρδος.
Ξέρουμε ότι τα προηγούμενα χρόνια, η αρχική επιλογή των αθλητών - αθλητριών γινόταν αργά. Έγινε μια προσπάθεια το περασμένο καλοκαίρι και είπαμε ότι από εδώ και πέρα θα προσπαθήσουμε να είμαστε περίπου 30 μήνες μπροστά από τις επίσημες υποχρεώσεις που θα ακολουθούν. Δηλαδή, περίπου 2.5 χρόνια πριν από τις διοργανώσεις που θα κληθούμε να συμμετάσχουμε. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να χάνουμε ούτε μια συγκεντρωτική Χριστουγέννων, γιατί θα μιλάμε για απώλεια κοντά στο 10% της προετοιμασίας.
Στόχοι μας είναι οι εξής:
- Να κάνουμε τρεις συγκεντρωτικές κάθε καλοκαίρι, τρεις τα Χριστούγεννα και δύο κάθε Πάσχα.
- Να δημιουργήσουμε Εθνική Παμπαίδων.
- Να συμμετάσχουμε σε όλες τις Βαλκανικές δραστηριότητες και τα Βαλκανικά πρωταθλήματα.
- Να δημιουργήσουμε αθλητικά σχολεία, πάνω στη βάση των Αθλητικών Ακαδημιών που πλέον προβλέπονται από τον νέο Αθλητικό νόμο. Πάνω σε αυτό θα πρέπει να φανούμε έτοιμοι γιατί αυτό μπορεί να μας δώσει λύση στο πρόβλημα της διασποράς».
Για την Εθνική Ανδρών:
«Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η έλλειψη προπονητικού κέντρου. Είναι κάτι σαν το σαράκι. Δεν νοείται υψηλός πρωταθλητισμός χωρίς αθλητικό κέντρο. Κάνουμε έκκληση προς την Πολιτεία να φτιάξει την Παιανία και να μας την παραδώσει. Θα ήταν το πιο σημαντικό βήμα ώστε το βόλεϊ να βρει τα πατήματά που στο ευρωπαϊκό στερέωμα.
Οι στόχοι είναι οι εξής:
Η δυναμική μας δεν είναι ακριβώς καταγεγραμμένη, όμως, στο ευρωπαϊκό επίπεδο, βρισκόμαστε στο νο 20 της κατάταξης. Θα είναι λοιπόν θετικό αν τα αποτελέσματα που θα φέρουμε μας πάνε παραπάνω και θα είναι αρνητικό αν τα αποτελέσματα μας στείλουν παρακάτω. Στόχος είναι η βελτίωση που θα μας χαρίσει θέσεις ανόδου στο ευρωπαϊκό ράνκινγκ.
Αυτό βέβαια, απαιτεί θυσίες, την ίδια ώρα που δεν υπάρχουν χρήματα στην Ομοσπονδία, όμως αυτός είναι ο μονόδρομος. Το βόλεϊ είναι λίγο τυχερό γιατί χωρίς να καταβάλλει από μόνο του τεράστια προσπάθεια, πάντα βρίσκει τους αθλητές που χρειάζεται και στο τέλος πετυχαίνει κάτι καλό. Δεν λύνονται, όμως, έτσι τα προβλήματα. Λύνονται εάν καθιερώσουμε με συνέπεια το σύστημά μας».
Ερωτήσεις προς τον κ. Δρίκο:
- Τα σωματεία μπορούν να δώσουν λύσεις στην Εθνική; Και για ποιο λόγο να το κάνουν με τα νέα οικονομικά δεδομένα;
«Είναι πολύ δύσκολο για έναν προπονητή να στερείται έναν αθλητή έστω και για μια μέρα την εβδομάδα. Εμείς υποσχόμαστε ότι η απουσία αυτή θα φέρει κέρδος πρώτα στον αθλητή και κατ' επέκταση στο σωματείο. Όλοι όσοι ασχολούνται με τα σωματεία, ξέρουν ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερο παράδειγμα εθελοντισμού, από τους αθλητικούς παράγοντες».
- Θα είναι απώλεια για τους αθλητές η ενδεχόμενη μη συμμετοχή το ερχόμενο καλοκαίρι στο Ευρωπαϊκό Λιγκ;
«Πάντα είναι απώλεια για έναν αθλητή όταν δεν παίζει. Όταν όλοι οι άλλοι παίζουν, εσύ ή θα πρέπει να παίζεις μαζί τους ή δεν θα παίζεις ποια στο επίπεδό τους. Η συμμετοχή στο ευρωπαϊκό στερέωμα είναι απαραίτητη».
Πηγή: ΕΟΠΕ
.jpg){kind=logo}
